شعر طنز فرار از دست میهمان

«عطر نرگس رقص باد آهسته می آید بهار»

بنده اما می کنم از دست مهمانان فرار

گرچه فروردین هوایش دلپذیر و جالب است

لیک هرگز نیستم من این هوا را خواستار

چون به همراه هوای دل پذیر فرودین

می رسد مهمان برایم از یمین و از یسار

چون که مدت هاست هشتم را به نه دادم گرو

پس به من از جانب این قوم می آید فشار

نیست درمان جز فرار از حمله ی قوم مغول

چون بجز تخریب از آنها نباشد انتظار

یا به هر علت اگر در خانه ماندم روز عید

می کنم خود را به شکل ماهرانه استتار

لامپ ها خاموش می گردند در اوقات شب

تا یقین گردد که رفته میزبان از این دیار

آیفن تصویری خود را چنان میزان کنم

تا شود رخسار مهمانان به خوبی آشکار

هرچه زنگیدند و کوبیدند در را، بی خیال 

میهمان چون خسته گردد می رود دنبال کار